هدف نظام حکومتی اسلام یاری انسان در رسیدن به قرب حق تعالی است و ارکان، تشکیلات و وظائف مسئولین و دست اندرکاران نظام اسلامی، در رابطه با این هدف مقدس تنظیم می شود. از این رو، امام علی (علیه السلام) هنگام تصدی خلافت، شخصاً به مشکلات و شکایات مردم رسیدگی می فرمودند، تا حق کسی از بین نرود؛ ارزش و شرافت انسان پاسدار بماند، احکام الهی اقامه شود و انسانها از سیر الی الله و حرکت الهی و درک مقام قرب محبوب باز نمانند.

براین اساس مهم، حضرت امیرالمؤمنین(ع)، در گرمای سوزان تابستان از منزل بیرون می آمدند و در سایه ي دیواری می نشستند تا محرومین و مظلومین بدون واسطه با وی تماس بگیرند و دادخواهی کنند، یا اینکه در شهر به راه می افتادند و اوضاع و احوال عمومی را از نزدیک بازدید می فرمودند.

امام (ع) در ظهر یک روز بسیار گرم، خسته به مقر حکومت تشریف آورد و با زنی که برای دادخواهی آمده بود روبرو شد. زن شکایت شوهر خود را به امام (ع) باز گفت. امام فرمودند که تا عصر درنگ کند: ولی، او عرض کرد: «ای امیرالمومنین، اگر توقفم در بیرون از خانه طولانی شود، بیم آن دارم که خشم او زیاد شود و مرا بیشتر آزار رساند». امام (ع) لحظه ای تأمل کرد و فرمود: «نه، به خدا قسم، تأخیر در رسیدگی به دادخواهی مظلوم روا نیست؛ باید حق مظلوم را، حتماً از ظالم گرفت و ترس ظالم را از دل مظلوم بیرون کرد». سپس، امیرالمؤمنین (علیه السلام) با آن زن به در خانه ي ایشان رفت و به شکایت او رسیدگی فرمود.[1]

پي نوشت ها:

[1]. به نقل از داستان راستان شهید مطهری